Stellantis worstelt met tegenvallende productie
In de Mirafiori-wijk van Turijn is de bedrijvigheid bij de Fiat-fabriek minimaal. Giacomo Zulianello, een 58-jarige fabrieksarbeider, beschrijft hoe de fabriek tegenwoordig alleen opengaat wanneer er nieuwe orders binnenkomen. „Vroeger was het hier een drukte van jewelste. Nu lijkt de fabriek meer op een oude motor die nog maar net draait.” Zulianello heeft al twintig jaar geen auto meer, simpelweg omdat hij het zich niet kan veroorloven.

Stellantis, de grootste autoproducent in Italië, is een belangrijk onderdeel van de Italiaanse economie. De sector biedt direct en indirect werk aan ruim een miljoen mensen. Maar de productie blijft fors achter bij de verwachtingen. In plaats van de geplande 1 miljoen auto’s zal Italië dit jaar waarschijnlijk maar 300.000 voertuigen produceren. Volgens de vakbond Fim-Cisl staan hierdoor tienduizenden banen op de tocht.

Concurrentie en infrastructuur remmen transitie
De crisis in Italië staat niet op zichzelf. Ook in Duitsland, waar grote merken als Volkswagen en BMW het moeilijk hebben, heeft de autosector het zwaar. Italiaanse producenten van onderdelen, die jaarlijks voor miljarden exporteren naar Duitsland, merken de gevolgen van deze malaise.

De overgang naar elektrische auto’s is een belangrijke factor in de problemen van de Europese auto-industrie. Vakbondsleider Ferdinando Uliano benadrukt dat Europa wel inzet op strengere regels voor verduurzaming, maar dat de steunmaatregelen en infrastructuur achterblijven. „In China ging de transitie veel sneller door massale staatssteun. Europese producenten kunnen daar niet tegenop.”

De elektrische Fiat 500e, een van de weinige elektrische modellen die in Turijn wordt gebouwd, heeft moeite om klanten te vinden. Italiaanse consumenten vinden de auto te duur, en het ontbreken van laadpalen maakt de overstap naar elektrisch rijden nog onaantrekkelijker.

Sociale en economische onzekerheid
De onzekerheid in de sector raakt niet alleen bedrijven, maar ook werknemers diep. Zulianello en zijn collega’s merken hoe de crisis hun dagelijks leven beïnvloedt. „Soms hoor ik pas de dag ervoor dat ik moet komen werken,” vertelt Sabrina De Luca, die in de fabriek aan de lopende band staat. Met twee inkomens komt haar gezin net rond, maar uit eten en vakanties zijn allang geschrapt.

Zelfs vaste banen bieden geen zekerheid meer. De koopkracht van werknemers daalt, en velen leven van een klein salaris of een uitkering. Zulianello vertelt dat hij zijn pensioenfonds al moet aanspreken om rond te komen. „Het geld waarmee ik mijn toekomst zou moeten betalen, heb ik nu nodig om te overleven.”

Toekomstvisie met waterstof en innovatie
Turijn zoekt naar een manier om relevant te blijven in de veranderende auto-industrie. Bedrijven zoals Dumarey zetten in op innovatie, zoals de ontwikkeling van waterstofmotoren. Deze techniek, die vooral geschikt is voor vrachtwagens en bussen, biedt mogelijkheden voor een groenere toekomst.

De Italiaanse autosector ziet vergroening als noodzakelijk, maar benadrukt dat elektrische auto’s alleen niet voldoende zijn. Dumarey werkt aan hybride oplossingen en motoren die op zowel waterstof als traditionele brandstoffen kunnen draaien. Volgens de marketingdirecteur van Dumarey biedt deze aanpak kansen op de wereldmarkt, waar de regelgeving minder streng is dan in Europa.

Steunmaatregelen blijven uit
Ondertussen blijven vakbonden en bedrijven aandringen op meer steun vanuit de overheid en Europa. Een eerder autofonds van bijna 9 miljard euro is door de Italiaanse regering grotendeels geschrapt, waardoor er weinig middelen overblijven om de transitie te ondersteunen.

Auto-expert Claudia Luise verwacht dat de Stellantis-fabriek in Turijn langzaam zal uitdoven. Met een vergrijzend personeelsbestand en een tekort aan technologische innovatie zal Turijn moeten veranderen in een centrum voor ontwerp en engineering om te overleven. De gloriejaren van de Italiaanse auto-industrie lijken voorbij, maar met de juiste investeringen kan de sector misschien een nieuwe weg inslaan.