In De Esch, een rustige woonwijk aan de Nieuwe Maas, is het al maanden onrustig. Groepen jongeren, vaak tussen de 18 en 30 jaar, verzamelen zich met hun auto’s op parkeerplaatsen. Ze trekken snel op, maken lawaai met hun uitlaten en laten vaak afval achter, zoals lachgasballonnen en blikjes. Bewoners klagen dat de overlast soms doorgaat van acht uur ’s avonds tot vijf uur in de ochtend.

Volgens wijkagent Chris komen de jongeren uit verschillende steden, zoals Den Haag, Leiden en zelfs uit België en Frankrijk. “Het zijn zelden buurtbewoners,” legt hij uit. “Ze komen hier om te ‘chillen’, maar dat gaat vaak gepaard met lawaai, drukte en rommel.” De politie en gemeente hebben inmiddels maatregelen genomen, zoals het plaatsen van plantenbakken en betonnen obstakels, en het versturen van brieven naar kentekenhouders van overlastgevende auto’s. Toch blijven de jongeren terugkomen.

Bewoners als historica Stef Scagliola zijn radeloos. Ze heeft jongeren aangesproken, maar krijgt weinig begrip. “Ze zeggen dat ze niets illegaals doen en dat we de wet maar moeten veranderen,” vertelt ze. Stef begrijpt echter ook waar het gedrag vandaan komt. “Veel van deze jongeren wonen nog thuis door de woningcrisis. Ze hebben geen plek om samen te komen zonder overlast te veroorzaken. Dit is hun manier om elkaar te ontmoeten.”

Ondanks de inzet van de politie blijft de overlast hardnekkig. Jongeren verplaatsen zich naar andere plekken als controles worden aangescherpt, wat zorgt voor een zogenaamd waterbedeffect. Agent Gert erkent dat een structurele oplossing lastig is. “Je zou overal continu aanwezig moeten zijn, maar dat is niet haalbaar.” Tot die tijd blijft de overlast een groot probleem voor de wijkbewoners, die hopen dat de situatie snel verbetert.